bolace

bolace
bol, bolace
obs. ff. bole, bull, bullace.

Useful english dictionary. 2012.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • urażać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, urażaćam, urażaća, urażaćają, urażaćany {{/stl 8}}– urazić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, urażę, urażaćzi, uraź, urażony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podrażniać, naruszać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Bullace — Bul lace, n. [OE. bolas, bolace, OF. beloce; of Celtic origin; cf. Arm. bolos, polos, Gael. bulaistear.] (Bot.) (a) A small European plum ({Prunus communis}, var. {insitita}). See {Plum}. (b) The bully tree. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • insitita — Bullace Bul lace, n. [OE. bolas, bolace, OF. beloce; of Celtic origin; cf. Arm. bolos, polos, Gael. bulaistear.] (Bot.) (a) A small European plum ({Prunus communis}, var. {insitita}). See {Plum}. (b) The bully tree. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Prunus communis — Bullace Bul lace, n. [OE. bolas, bolace, OF. beloce; of Celtic origin; cf. Arm. bolos, polos, Gael. bulaistear.] (Bot.) (a) A small European plum ({Prunus communis}, var. {insitita}). See {Plum}. (b) The bully tree. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • bullace — noun Etymology: Middle English bolace, from Anglo French bulloce, from Medieval Latin bolluca Date: 14th century a European plum (Prunus domestica insititia) with small ovoid fruit in clusters …   New Collegiate Dictionary

  • balsam — m IV, D. u, Ms. balsammie; lm M. y 1. «mieszanina związków organicznych wytwarzana przez niektóre rośliny, najczęściej drzewa tropikalne, wydzielana w wypadku uszkodzenia tkanki rośliny, odznaczająca się aromatycznym zapachem, rozpuszczalna w… …   Słownik języka polskiego

  • bolączka — ż III, CMs. bolączkaczce; lm D. bolączkaczek 1. «trudność, zmartwienie» Bolączki społeczne. Mieć różne bolączki. Usuwać bolączki. Wysłuchiwać czyich bolączek. 2. reg. «miejsce bolące; wrzód, ropień» …   Słownik języka polskiego

  • boleć — I ndk VIIa, boli, bolał (z podmiotem nieżywotnym) 1. «sprawiać ból, zmysłowe wrażenie cierpienia» Bolące kolano. Boląca noga. Boli kogoś gardło, głowa. Bolą kogoś nogi, oczy. 2. «sprawiać ból w znaczeniu psychicznym, martwić, smucić» Bolały ją… …   Słownik języka polskiego

  • nagnieść — dk XI, nagnieśćgniotę, nagnieśćgnieciesz, nagnieśćgnieć, nagnieśćgniótł, nagnieśćgniotła, nagnieśćgnietli, nagnieśćgniótłszy, nagnieśćgnieciony nagniatać ndk I, nagnieśćam, nagnieśćasz, nagnieśćają, nagnieśćaj, nagnieśćał, nagnieśćany 1. «lekko… …   Słownik języka polskiego

  • rozchodzić — dk VIa, rozchodzićdzę, rozchodzićdzisz, rozchodzićchodź, rozchodzićdził, rozchodzićdzony 1. pot. «rozluźnić obuwie przez noszenie, przez chodzenie w nim; rozdeptać» Rozchodzić ciasne buty. 2. pot. «rozruszać przez chodzenie, wyprowadzić z… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”